- بی فرهنگ
بی ادب، بی خرد، بی تمیز
معنی بی فرهنگ - جستجوی لغت در جدول جو
- بی فرهنگ (فَ هََ)
مرکّب از: بی + فرهنگ، ناپرهیخته. بی عقل و بی تمیز. (ناظم الاطباء) :
مخالفان تو بی فره اند و بی فرهنگ
معادیان تو نافرخند و نافرزان.
بهرامی.
مخالفان تو بی فره اند و بی فرهنگ
معادیان تو نافرخند و نافرزان.
بهرامی.
- بی فرهنگ
بی ادب
- بی فرهنگ
بربر، بی ادب، بی نزاکت، نافرهیخته، نامتمدن، وحشی
متضاد: فرهیخته، بافرهنگ، متمدن
متضاد: فرهیخته، بافرهنگ، متمدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(فَ رَ / فَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
بی فر و شوکت و عظمت. بی شکوهی و جلال. که فرهی ندارد:
کسی را که وام است و دستش تهیست
به هر جای بی ارج و بی فرهیست.
فردوسی.
چنین گفت کاکنون شود آگهی
بدین ناجوانمرد بی فرهی.
فردوسی.
و رجوع به فرهی شود
کسی را که وام است و دستش تهیست
به هر جای بی ارج و بی فرهیست.
فردوسی.
چنین گفت کاکنون شود آگهی
بدین ناجوانمرد بی فرهی.
فردوسی.
و رجوع به فرهی شود
(فَ زَ)
لغت نامه دهخدا
مرکّب از: بی + فرزند، کسی که دارای اولاد نباشد. (ناظم الاطباء)، بلاعقب. بی خلف. ابتر. عقر. هبول. (یادداشت مؤلف) ، اضطراراً و باکراه. (منتهی الارب) ، ناگهان. (آنندراج)، رجوع به قصد شود، بی نشان. بی علامت. مجهول. رجوع به قرینه شود
بربریت، نافرهیختگی
متضاد: فرهیختگی
متضاد: فرهیختگی
